Dag 5 met stamcellen.
De meest gestelde vraag; Hoe is het?
Ik denk dat we niet mogen klagen. We hebben natuurlijk helemaal geen vergelijkingsmateriaal.
Laat ik voorop stellen dat dit ‘by far’ het zwaarste is wat ik ooit gezien heb. En ook dat ik onder de indruk ben van het menselijk lichaam. Tom heeft aardig wat klappen gekregen, maar weet iedere keer weer terug te veren. Momenten van complete rust, slapen en alle focus op zichzelf, worden afgewisseld met een Tom die rechtop in bed zit en wat praatjes heeft.
Wat is het fijn om af en toe ‘de echte Tom’ te blijven zien. Wat werkt hij hard!
Het hele stamcel team is een professionele machine. Ieder deel met enorm veel kennis. Er zijn veel disciplines bij betrokken, en waar nodig worden er nog meer tevoorschijn getoverd.
Zaalartsen, verpleegkundigen, diëtist, fysio, pijnteam, educatieve medewerkers, pedagogisch medewerkers.
Iedere dag is er in de ochtend een ‘visite’ moment, waarbij verschillende artsen en zijn dag-verpleegkundige Toms dossier doorspreken en zijn dag plan maken.
Gezien zijn complexe en kwetsbare traject is dit in een apart kantoor. Als ouder mag je daar bij aanwezig zijn. Gister ben ik daarbij aangeschoven.
Een groot kantoor met vijf bureaus, hier op de afdeling. Op ieder bureau staan enorme schermen. Een onvoorstelbare hoeveelheid informatie over Tom is zichtbaar op het scherm. Overzichtelijke schema’s waarin het hele traject te volgen is. Zijn medicatie, verschillende metingen – denk aan bloed uitslagen, bloeddruk, hartslag, temperatuur, gewicht, calorie inname, vocht inname. Alles is vastgelegd. Niks ontgaat hen.
Het overleg begint op een prettige, persoonlijke manier.
Hoe gaat het met Tom.
Het is fijn dat ze echt de mens zien achter het proces. In een korte tijd hebben ze een goed beeld van hem.
Als ouder wordt ook hier je input gevraagd: “Hoe vindt u dat het gaat?”
Aansluitend zoomen zij helemaal in op alle bloed uitslagen, alle metingen die gedaan zijn en alle bevindingen. Overal wordt gezamenlijk over nagedacht. Actiepunten worden uitgezet en vastgelegd. Ik zit erbij en bedenk me dat Tom een project is. Evalueren, bijsturen, hulp inschakelen. Zoals een aannemer naar zijn bouwproject kijkt, zoals een groot bedrijf met zijn projecten omgaat, zo gaan zij om met ‘onze Tom’.
Ontzettend betrokken, menselijk, warm. Alles voor de patiënt.
Wanneer ik het overleg verlaat, ben ik onder de indruk.
Ik denk dat die drie woorden tot nu toe dit traject goed samen vatten. Onder de indruk.
Busy mama schrijft! 